در دنیای شبکه های کامپیوتری، ابزارهای مختلفی برای اتصال، مدیریت و بهینه سازی انتقال داده ها وجود دارد. یکی از این ابزارها که نقش مهمی در طراحی و عملکرد شبکه های LAN دارد، “Bridge” یا پل شبکه ای می باشد. در این قسمت به‌صورت جامع بررسی می‌کنیم که bridge در شبکه چیست، چگونه کار می کند، انواع آن چیست و چه تفاوت هایی با سایر تجهیزات شبکه مانند سوئیچ دارد. با ما همراه باشید.
Bridge در شبکه چیست؟
Bridge یا پل در شبکه یک دستگاه لایه دوم (Data Link Layer) از مدل OSI است که برای اتصال دو یا چند بخش مختلف از یک شبکه محلی استفاده می شود. وظیفه اصلی بریج، فیلتر کردن و هدایت بسته‌های داده بین سگمنت های مختلف شبکه است تا ترافیک کاهش یافته و کارایی شبکه بهبود یابد.
به زبان ساده، بریج در شبکه مانند پلی است که بین دو جاده قرار می‌گیرد و اجازه می دهد وسایل نقلیه مناسب از آن عبور کنند، اما از ورود وسایل غیرضروری جلوگیری می‌کند.
بیشتر بدانید: خدمات شبکه کامپیوتری در تهران
عملکرد Bridge در شبکه چگونه است؟
Bridgeها آدرس های MAC را بررسی می کنند تا تصمیم بگیرند که آیا یک فریم باید منتقل شود یا نه. این تصمیم گیری از طریق جدولی به نام MAC Table انجام می شود که در آن آدرس‌های دستگاه‌های متصل و پورت‌های مربوطه ثبت می‌شوند.
مراحل اصلی عملکرد Bridge
- دریافت فریم داده در یکی از پورت‌ها
- بررسی آدرس مقصد MAC
- جستجوی آدرس در جدول MAC
- ارسال فریم فقط به پورت مورد نظر (در صورت وجود آدرس)
- در غیر این صورت، ارسال به همه پورت‌ها به جز پورت دریافت‌کننده
بیشتر بدانید: MTU چیست؟ و چه تاثیری بر سرعت شبکه دارد؟
انواع Bridge در شبکه
1- Transparent Bridge
پرکاربردترین نوع Bridge است که به‌صورت نامرئی در شبکه عمل می کند و نیاز به تنظیمات خاصی ندارد. بسته‌ها را بدون تغییر در محتوا انتقال می‌دهد.
2- Source Routing Bridge
بیشتر در شبکه های Token Ring استفاده می شود و بر اساس اطلاعات مسیر Route که در فریم وجود دارد، تصمیم گیری می‌کند.
3- Translational Bridge
این نوع برای اتصال دو نوع شبکه متفاوت (مثلاً اترنت و Token Ring) استفاده می شود و وظیفه تبدیل فرمت فریم‌ها را بر عهده دارد.
بیشتر بدانید: VLan چیست و چه کاربردی در شبکه دارد؟
تفاوت Bridge با سوئیچ چیست؟
اگرچه Bridge و Switch هر دو در لایه دوم مدل OSI فعالیت می‌کنند، اما تفاوت‌هایی اساسی بین آن‌ها وجود دارد:
تعداد پورت: یک Bridge معمولاً بین ۲ تا ۴ پورت دارد، در حالی که سوئیچ‌ها دارای تعداد زیادی پورت هستند (گاهی چند ده پورت) و برای اتصال تعداد زیادی دستگاه مناسب‌اند.
سرعت پردازش: Bridgeها معمولاً پردازش کندتری نسبت به سوئیچ دارند، زیرا ترافیک کمتری را مدیریت می‌کنند و ساختار ساده‌تری دارند. در مقابل، سوئیچ‌ها از نظر سخت‌افزاری قوی‌ترند و سرعت بالاتری دارند.
یادگیری MAC Address: هر دو دستگاه قابلیت یادگیری آدرس‌های MAC را دارند و برای ارسال فریم‌ها از این جدول‌ها استفاده می‌کنند.
میزان Broadcasting: در Bridgeها میزان پخش عمومی (Broadcasting) بیشتر است، زیرا آگاهی کمتری نسبت به توپولوژی شبکه دارند. در مقابل، سوئیچ‌ها بسته‌های داده را هدفمندتر ارسال می‌کنند و Broadcast را کاهش می‌دهند.
تقسیم‌بندی ترافیک: Bridge می‌تواند ترافیک بین دو بخش از شبکه را به‌صورت محدود تقسیم کند. اما سوئیچ‌ها این کار را بسیار بهتر و در سطح وسیع‌تری انجام می‌دهند و باعث افزایش کارایی کل شبکه می‌شوند.
کاربردهای Bridge در شبکه
- اتصال دو سگمنت شبکه به‌منظور کاهش ترافیک
- فیلتر کردن بسته‌های غیرضروری بین بخش های مختلف شبکه
- توسعه شبکه های کوچک بدون نیاز به روتر
- تفکیک ترافیک شبکه به‌صورت منطقی
بیشتر بدانید: پروتوکل MPLS چیست و چه کاربردی دارد؟
جمع بندی نهایی
Bridge یکی از ابزارهای مهم در طراحی شبکه‌های کوچک تا متوسط است که با تحلیل آدرس‌های MAC، ترافیک شبکه را بهینه می کند. اگرچه امروزه سوئیچ‌ها جایگزین اصلی Bridge شده اند، اما در بسیاری از موارد ساده و ابتدایی همچنان bridge در شبکه کاربرد دارد.